Odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby

Każda strata członka rodziny zawsze wiąże się z bólem, cierpieniem i poczuciem pustki. Niespodziewane odejście może negatywnie odbić się na psychice bliskich, ale nie tylko. Często w wyniku śmierci bliskiej osoby pogarsza się także sytuacja materialna członków najbliższej rodziny – szczególnie gdy zmarły był jej jedynym bądź głównym żywicielem. Dlatego pomagamy uzyskać godziwe odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby.

Komu przysługuje odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby?

W przypadku każdego zgonu (zatem również bez wypadku) członkom rodziny zmarłego przysługuje możliwość wypłacenia pieniędzy z konta OFE lub subkonta ZUS. Dochodzenie roszczeń przysługuje zarówno dzieciom, jak i rodzicom, ale nie tylko. Prawo do rekompensaty mają również dalsi członkowie jak dziadkowie, a także współmałżonkowie, wnuki, a także bracia i siostry.

Zgodnie z brzmieniem kodeksu cywilnego prawo do odszkodowania za śmierć bliskiej osoby przysługuje „najbliższym członkom rodziny”, lecz ze względu na brak sztywnej definicji można ten termin rozumieć nieco szerzej. Dlatego też podczas postępowania nie wyklucza się osób, których nie łączyły biologiczne lub prawne więzi ze zmarłym bądź zmarłą. Pozwala to uwzględnić konkubentów, macochy, ojczymów oraz przyrodnich braci i siostry – warunkiem jest pozostawanie w bardzo bliskich i zażyłych relacjach ze zmarłą osobą.

Co obejmuje odszkodowanie?

Zawsze jednak pozostaje bardzo delikatna kwestia, jak można materialnie zmierzyć wpływ, jaki wywarła śmierć członka rodziny. Odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby obejmuje zadośćuczynienie za doznaną krzywdę oraz pogorszenie sytuacji finansowej, ale nie tylko. To także zwrot kosztów za leczenie oraz pogrzeb – w tym przypadku rekompensaty może domagać się jedynie ten, kto faktycznie te koszty poniósł.

Od czego zależy wysokość odszkodowania?

Kodeks cywilny nie zawiera konkretnych wytycznych, na których można by oprzeć wyliczenia. Wypracowano jednak pewien zbiór przesłanek, którymi kierują się towarzystwa, a także sądy (w razie konieczności), próbując wyliczyć stratę poniesioną przez otoczenie zmarłego. Są to między innymi:
• funkcja, jaką poszkodowany pełnił wśród najbliższych – czy była to np. osoba samotnie wychowująca dzieci lub zapewniająca większość dochodów w gospodarstwie domowym,
• jak wielką krzywdę wyrządziła strata – osoby szczególnie blisko związane z poszkodowanym mogą popaść w depresję lub zacząć miewać myśli samobójcze, co przyczynia się do znacznego cierpienia zarówno ich samych jak i otoczenia,
• pokrewieństwo łączące daną osobę z poszkodowanym.

Śmierć dziecka lub małżonka

W przypadku śmierci wymienionych osób, bierze się pod uwagę również inne kryteria niż w przypadku utraty innych członków rodziny. Śmierć dziecka jest wyjątkowo bolesna dla rodziców, co jest brane pod uwagę w toku sprawy. Rozpatruje się także fakt, że została im odebrana możliwość uczestniczenia w rozwoju ich dziecka. Te kwestie – wraz z wiekiem zmarłego dziecka – mają pierwszeństwo nad punktami wymienionymi wyżej.
Jeśli rozpatruje się śmierć współmałżonka, wówczas bierze się przede wszystkim pod uwagę wymiar osamotnienia oraz wieku drugiej osoby. Osamotnienie może mieć zarówno wymiar prywatny i emocjonalny, lecz także czysto praktyczny w postaci zwiększonych trudności przy wychowywaniu dzieci w pojedynkę.

Jak długo można ubiegać się o odszkodowanie?

Utrata członka rodziny jest bardzo ciężkim procesem, którego skutki mogą ciągnąć się przez wyjątkowo długi czas. Doznane traumy i bardzo nadwątlone zdrowie psychiczne niejednokrotnie sprawiają, że najbliższe otoczenie zmarłego nie jest w stanie zmierzyć się z wyczerpującymi negocjacjami z towarzystwem ubezpieczeniowym. Dlatego też polskie prawo przewiduje termin 3 lat, w ciągu którego bliscy mają czas, aby sformułować i złożyć swoje roszczenia. Termin ten liczony jest od momentu, w którym dowiedzieli się oni o stracie.