Zadośćuczynienie

Specjalizujemy się w uzyskiwaniu zadośćuczynienia z OC sprawcy. Dochodzimy zadośćuczynienia za doznane obrażenia ciała, za uszczerbek na zdrowiu, jak i za krzywdę moralną. Wysokość zadośćuczynienia osiągana przy pomocy kancelarii odszkodowawczej jest średnio dwukrotnie większa niż przy dochodzeniu odszkodowania samodzielnie. 

Co to jest zadośćuczynienie?

Zadośćuczynienie ma na celu naprawienie szkody niemajątkowej. Zgodnie z art. 445 kodeksu cywilnego zadośćuczynienie przysługuje za doznaną krzywdę. Krzywda to doznana szkoda fizyczna, moralna lub materialna. Zadośćuczynienie dotyczyć może więc sytuacji, w których osoba poszkodowana doznała rozstroju zdrowia lub uszczerbku na zdrowiu. Spotyka się także jednak z pojęciem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę moralną, za stres. Do uzyskania zadośćuczynienia nie jest więc konieczne doznanie fizycznych obrażeń ciała, rekompensacie podlega także szkoda na zdrowiu psychicznym. Zadośćuczynienie rekompensuje także ból i cierpienie związane z wypadkiem. 

Zadośćuczynienie a odszkodowanie

Zadośćuczynienie jest to świadczenie przysługujące osobie, która doznała krzywdy. Ma ono zupełnie inny charakter, niż odszkodowanie, którym wyrównuje się szkodę majątkową, tj. taką, którą można wyliczyć. Wypłata odszkodowania następuje wówczas, gdy zdarzenie wyrządziło szkodę w majątku osoby poszkodowanej. Celem odszkodowania jest wówczas wyrównanie powstałych strat oraz związanych z nimi kosztów. Zadośćuczynienie natomiast dotyczy takich sytuacji, w których majątek osoby poszkodowanej nie ucierpiał. Ucierpiało natomiast ciało i umysł poszkodowanego. W tym sensie zadośćuczynienie to rekompensata za wyrządzone zło.

W wielu przypadkach poszkodowanemu przysługuje zarówno odszkodowanie, jak i zadośćuczynienie.

Przykład 1

Podczas wypadku komunikacyjnego poszkodowany doznał obrażeń ciała, stwierdzono u niego długotrwały zespół stresu pourazowego oraz doszczętnie zniszczył mu się telefon. Poszkodowanemu należy się odszkodowanie za zniszczenie telefonu (równowartość kosztów naprawy) oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. 

Przykład 2

Podczas robót budowlanych koparka uszkodziła dach budynku mieszkalnego. Przebywający w domu właściciel nieruchomości został poważnie ranny. Po wypadku może ubiegać się od firmy budowlanej odszkodowania za koszt remontu domu, jak zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, ból i cierpienie. 

Zadośćuczynienie za rozstrój zdrowia i uszkodzenie ciała

Warunkiem wypłaty zadośćuczynienia jest doznanie wskutek zdarzenia (wypadku) rozstroju zdrowia lub uszkodzenia ciała. Uszkodzenie ciała to naruszenie tkanek, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Z kolei rozstrój zdrowia to zaburzenie normalnego funkcjonowania organizmu na przykład poprzez bóle, gorączkę, wymioty. 

Do wypłaty zadośćuczynienia nie uprawnia więc doznanie powierzchownego urazu. Nie jest natomiast warunkiem, aby na ciele poszkodowanego był wyraźny ślad po wypadku, wystarczy stwierdzony rozstrój zdrowia. 

Zadośćuczynienie za stres i krzywdę moralną

Zdarzenia, w tym wypadki poza wywołaniem skutków dostrzegalnych gołym okiem powodują także następstwa w równowadze psychicznej uczestników wypadku. Zadośćuczynienie przysługiwać będzie w takim przypadku, jeśli można stwierdzić rozstrój zdrowia psychicznego. Przyczyny tego mogą być różne:

• przerażające okoliczności wypadku, na przykład zmiażdżenie samochodu osobowego przez pociąg lub ciężarówkę,
• śmierć innego uczestnika wypadku,
• śmierć w wypadku osoby bliskiej,
• utrata zdrowia i świadomość złej kondycji fizycznej,
• utrata możliwości zarobkowania,
• konieczność zmiany przyzwyczajeń, rezygnacja z hobby,
• cierpienie i ból związane z doznanymi obrażeniami,
• poczucie niesprawiedliwości, gdyż osoba poszkodowana nie była winna wypadku,
• obawa, strach, lęk przed ponownym tragicznym zdarzeniem.

Zadośćuczynienie rekompensuje poza fizycznymi obrażeniami także te, które dotyczą sfery psychicznej. Świadczenie pieniężne ma na celu zrekompensować krzywdę na zdrowiu psychicznym powstałą u poszkodowanego. W wielu przypadkach krzywdę taką można zdiagnozować na podstawie historii wizyt u psychologa lub psychiatry. W innych zeznania poszkodowanego i świadków mogą wskazać na brak równowagi psychicznej. Prowadziliśmy kiedyś sprawę, w której pomimo upływu kilku lat po wypadku poszkodowany poruszając się po mieście omijał feralne rondo, na którym doszło do wypadku.. Dlaczego? Obawiał się, że ponownie zdarzy mu się nieszczęście. Było to zupełnie nielogiczne, gdyż w niektórych przypadkach jego podróż trwała ponad pół godziny dłużej, jednak siła złych wspomnień i strachu wywołanych wypadkiem skłaniała go do takich decyzji. Sąd uwzględnił te okoliczności przy ustaleniu wysokości zadośćuczynienia. 

Za darmo sprawdź, czy przysługuje Tobie zadośćuczynienie

Od czego zależy wysokość zadośćuczynienia?

W Polsce nie istnieje żadna tabela zadośćuczynienia po wypadku, nie funkcjonuje cennik zadośćuczynień. Określenie wysokości świadczenia należy do sądu podobnie jak przy nawiązce w procesie karnym. 

Nie istnieje żadne przelicznik, który ustala ile zadośćuczynienia można dostać za konkretny procent uszczerbku na zdrowiu. Wysokość uszczerbku ma jedynie znaczenie pomocnicze przy ustaleniu wysokości rekompensaty. Dodatkowo, jak wskazano wyżej rekompenacie podlega także krzywda moralna, ból, cierpienie, stres. 

Orzecznictwo wykształciło szereg okoliczności, które bierze się pod uwagę określając wysokość zadośćuczynienia. Są to między innymi:

• rozmiar cierpienia oraz długotrwałość leczenia, w tym bolesność operacji, liczbę przeprowadzanych zabiegów, warunki leczenia (na przykład konieczność leżenia), cierpienia psychiczne,
• kalectwo, w tym stopień trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,
• oszpecenie, na przykład poprzez widoczną bliznę,
• utrata możliwości zarobkowania,
• wpływ wypadku na stosunki rodzinne i społeczne poszkodowanego,
• wiek poszkodowanego,
• pogorszenie się widoków powodzenia na przyszłość, w tym brak możliwości rozwoju, przekwalifikowania, kariery,
• poczucie bezradność i nieprzydatności czyli konieczność opieki innej osoby, pomocy przy codziennych sprawach, konieczności korzystania z wózka inwalidzkiego,

Każdą sprawę należy oceniać inaczej i w każdej sąd może wziąć inne okoliczności pod uwagę. Każdy człowiek jest bowiem i ma inne priorytety w życiu. Spójrzmy na dwa przykłady, w których stosunkowo niewielkie obrażenia ciała wymagały przyznania dużej rekompensaty, aby zadośćuczynić krzywdzie doznanej w wypadku.

Przykład 1

W wypadku komunikacyjnym urazu doznał nastolatek. Złamanie nogi spowodowało, iż musiał długo leczyć się i rehabilitować. Przygnębiony siedzeniem w domu stracił aktywność, stał się apatyczny. Przed wypadkiem był wyróżniającym się zawodnikiem drużyny juniorów klubu piłkarskiego. Regularnie uczęszczał na treningi, występował w meczach jako zawodnik podstawowej jedenastki, był powoływany do kadry juniorów. Diagnoza lekarzy była bezlitosna – nie ma mowy o zawodowej karierze piłkarskiej. Amatorskie uprawianie sportu jest możliwe, ale dopiero za jakiś czas. Wyrok lekarzy pogłębił problemy poszkodowanego. Popadł w depresję, stracił ochotę do nauki i zaprzestał kontaktów z rówieśnikami. Poprzez statyczny styl życia w ciągu roku przytył ponad 10 kilogramów. Ustalając wysokość zadośćuczynienia sąd wziął pod uwagę nie tylko rodzaj doznanych obrażeń, ale też skutki dla poszkodowanego w postaci utraty perspektyw, konieczności zmiany dotychczasowego życia, cierpienia psychiczne. Zadośćuczynienie w kwocie 100.000 złotych ma za zadanie zrekompensować wszystkie te doznane krzywdy.

Przykład 2

Dwudziestoczteroletnia dziewczyna została potracona przez samochód. W wyniku wypadku powstał u niej tik nerwowy oka oraz blizna na twarzy. Poszkodowana przed wypadkiem była fotomodelką, występowała w filmach reklamowych, brała udział w konkursach piękności. Pędziła życie aktywne, uprawiała sport, miała wzorową sylwetkę. Po wypadku świat poszkodowanej przewrócił się do góry nogami. Nie wróciła do pracy w agencji reklamowej, zaprzestała aktywności sportowej. Szpecąca blizna powoduje u niej poczucie gorszej wartości, straconej szansy w życiu. Poszkodowana uczęszcza na konsultacje psychologiczne. Zadośćuczynienie w tej sprawie przekroczyło 90.000 złotych, ponadto z OC sprawcy przyznana została kwota niezbędna na leczenie. Konsekwencje wypadku bowiem są trwałe, a poszkodowana nigdy już nie odzyska swojego życia utraconego podczas zdarzenia. 

Brak tabeli zadośćuczynień powoduje, iż przy ustaleniu jego wysokości należy sięgnąć do wyroków w podobnych sprawach, do dokładnego ustalenia skutków wypadku i do ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu.

Każdą sprawę traktujemy indywidualnie i w każdej gromadzimy całość materiału, aby złożony wniosek o wypłatę zadośćuczynienia był skuteczny.

Na podstawie doświadczenia możemy oszacować przybliżoną wysokość zadośćuczynienia w zależności od doznanych urazów. Każda sytuacja jest jednak inna i w każdej wysokość ta może się zmienić. 

Za darmo sprawdź, ile wynosi zadośćuczynienie w Twoim przypadku

Wypłata zadośćuczynienia

Zadośćuczynienie powinien zapłacić sprawca, a jeśli jest ubezpieczony, to jego ubezpieczyciel. Zapłata nie następuje automatycznie. Należy o nie wystąpić składając wniosek o zadośćuczynienie poprzez zgłoszenie szkody do zakładu ubezpieczeń. Nie istnieje uniwersalny wzór zgłoszenia szkody. W wezwaniu do zapłaty zadośćuczynienia należy wskazać, w jakim wypadku doznano obrażeń, jakie występują skutki oraz jakie zmiany w życiu spowodował wypadek. Do zgłoszenia należy załączyć dokumentację medyczną, zeznania świadków oraz dowody potwierdzające okoliczności wskazane w zgłoszeniu.

We wniosku należy też podać kwotę zadośćuczynienia. Przy jej określeniu warto skorzystać z pomocy specjalistów. Wystąpienie bowiem ze zbyt niską kwotą zadośćuczynienia może bowiem spowodować zaproponowanie przez zakład ubezpieczeń niekorzystnej ugody, którą osoba bez wiedzy prawnej może przyjąć zamykając sobie drogę do wyższego odszkodowania. 

Termin wypłaty zadośćuczynienia przez zakład ubezpieczeń w typowych sprawach wynosi 30 dni od dnia zgłoszenia szkody. W tym terminie powinna zostać wypłacona przynajmniej bezsporna część odszkodowania. 

Bardzo często kwota zadośćuczynienia wypłacona przez zakład ubezpieczeń jest zaniżona. W takich przypadkach należy zwrócić się do kancelarii odszkodowawczej. Niekiedy reklamacja złożona do zakładu ubezpieczeń pomoże uzyskać dopłatę. Najczęściej jednak konieczne jest skierowanie pozwu cywilnego o odszkodowanie i zadośćuczynienie do sądu.